Forum

Wątek	Postów	Ostatni post
Publikacje artystyczne na temat tetrapoda	1	2010-01-20 17:32:18
Podstawy Seksa-Tetryków Jakieś czterdzieści gąszczów temu i jakieś cztery wzgórki temu.. i za równie niejednoznacznie brzmiącą ilością akwenów z tlenkiem wodoru, żył sobie Słoniobiedron Bordowo Fioletowy. W sumie to nie wiadomo było, czy to słoniobiedron, czy nie, ale że ta gadzina robiła dyskursywno-deliberacyjno-dywagacyjny dialog, nawet nie z sobą samym, licząc jednak, iż ktoś mądry coś powie, a ktoś mądry będzie tego słuchał.. nontopper stawiała ta zaiste nonstopemptybrzuszna gadzina tezę: "ŁŁŁłłłłłaaaaaa..ę..uj..siur!". Czy można tą zajmującą, a wręcz pasjonującą i przejmującą formę uznać za pasjonujący , przejmujący, tudzież zajmujący postulat, a jeśli tak, to kto go nawiązywał, a kto z pełną odpowiedzialnością na niego odpowiadał? Myślę, iż z racji rzymskiego: "trzeciej opcji nie ma", stwierdzę, iż: "nie wiem"..? Och ech.. chyba nawet nie zdradziłem się z etymologią stwierdzenia Słoniobiedron, gdyż z perspektywy prawa do pierwszeństwa w nadawaniu nazwie gatunkom, Słoniobiedron chciał być Słoniobiedronem, natomiast z perspektywy czasu, okazało się, że wszelkie szczere intencje są brukiem wszelkiej drogi do Krainy Wiecznego Bezwietrznego.. a tam słoniobiedron chciał się udać zaiste bardzo rzadko. Tak więc takiej etymologii kompletnie nie ma i nawet z perspektywy ówczesnych hafafów, jako jedynie zdolnych do kreacji interpretacji i prezentowania doświadczenia w kwestii słoniobiedrona.. to oni nic nie mieli do gadania.. chociaż dziś już mają, ale tylko stanowiąc pośrednie, bądź bezpośrednie zagrożenie dla siebie, otoczenia i porządku publicznego. Dlaczegoż? Pierwszym wnioskiem jest ten naturalny, iż z babą jest jak z chłopem, tyle że na odwrót. To implikuje na szczęście wyższość świąt szarych kalesonów nad świętami rewolucji związku racieckiego. Wniosek z tych dwóch stojących za sobą implikacji logicznych jest prosty, oczywisty i wyszukany, iż hafaf jest półmądry, a słoniobiedron wie wszystko, bo nie wie nic. Myślę, iż jest kwestią Komisji Do Sprawy Zastrzelenia Osiołka Uznanego Za Psiołka rozpatrzenie wszelkich postulatów w tej sprawie. Dajmy szansę procedurom, gdyż niestety rację ma tylko ten, kto jest w stanie ją wykazać. Autor, który pragnie być maksymalnie zdedekonspirowanym niestety, bądź stety, nie posiada prawomocności w kwesti wielorybiej ości, a naturalnymi implikacjami tego faktu jest to, iż... no może nie kończmy. Słoniobiedron miał tę umiejętność darzenia hafafów po żebrach, a więc nie miał praktycznie związku, ale potem ten związek miał. Związek okazał się nieskuteczny, gdyż jako forma słabo rozwinięta, nie miał na tyle skomplikowanego wyposarzenia ewolucyjnego, aby związek, nawet ten semantyczny, podtrzymać.. więc go puścił, co implikuje fakt, że się puścił.. ten związek.. abo i nie... Łojojoj!!! Tak brzmiało pierwsze wyimplikowane półsłówko, a że słoniobiedroń stwierdził, że z frustracji jest w stanie zrobić coś tak niepoczytalnego jak gadanie, bez związku, tylko po to, aby się podładować, stwierdził, że nie musi nawet przysięgać, aby telepatycznie okazało się możliwym, iż wszelki dialog nie może być w przyszłości rozpatrywany z perspektywy wielorybiej ości, przez nikogo.. gdyż z racji swego sensu, zakłada ucieczkę od nonsensu.. więc cały ten tok myślowy, będący sposobem postrzegania rzeczywistości słoniobiedrona z perspektywy wielorybiej ości jest naganny. W trzystopniowej ocenie sytuacji dał sobie szóstkę, a nawet trzy szóstki. W związku, wszelkie owoce związku okazały się natomiast na tyle słodkie, iż z tego samego powodu gożkim było obarczać ich odpowiedzialnością za tak kluczowe decyzje, które stały się powodem zaistnienia takich bytów jak żelazko, ołówek, helikopter, ziewanie.. oraz wniosku o konieczności stworzenia nowych bytów na ich podstawie. Broń Cie Panie Mieciu, żeby słoniobiedron sam uważał za konieczność nadawanie sobie imienia.. ze względu na brak możliwości skontrolowania jego personaliów przez administrację państwową, aczkolwiek całą już historię o sobie samym miał i biegle nią władał. Wiedział bowiem, iż jak zrobie hop, potem siup, a potem znowu hop i znowu hop, to on do domu nie wróci. Na przykład dlatego, że nie zdawał sobie sprawy z implikacji czasowo przestrzennych wynikacjących z bierzącej sytuacji, gdyż miał wyłącznie podstawy sensoryczno-empiryczne bazujące na jego własnym oglądzie. Tak więc kumał czaczę słoniobiedron i tak wiedział o co kaman. Niestety z perspektywy bierzącej nie istnieją żadne logiczne implikacje, abyśmy kiedykolwiek ten tok logiki deliberowania zrozumieli. Słoniobiedron znał trzy wartości uniwersalne: seks, seks i ewentualnie jeszcze jedzenie. Seks okazał się na tyle autorytarną dziedziną jego działalności, iż niestety wymagał nieobecnej wówczas terapii grupowej, ale wiedział też, że w tej kwestii musi być niestety konserwatystą. Korzystał jednak z pomocy URNY i ULUNG i ULULANIA, a tą ostatnią uważał za koleżankę na tyle wszechstronną, iż implikującą podstawy do wnioskowania, że jest łatwa. Łatwa ULULANIA służyła więc do spania. Wszelkie kontrowersje w tej dziedzinie rozpatrywały były z góry zanegowanym wnioskiem, iż "tak po prostu trzeba". Kolejne kluczowe punkty w działalności słoniobiedrona postaram się streścić z perspektywy jego czterech łap, aczkolwiek dokładnie nie wiadomo ile miał tych członków, ale jednego członka na pewno miał! Może jedynie z dzisiejszej perspektywy stwierdzić z pełną osobowością, że zagnano go do roboty, choć "robota to głupota!" Remigiusz Fajfer		2010-01-20 17:32:18

wszystkie wątki