Drwal XX i XXI wieku
Niecodzienne spotkanie w klasie „0” Szkoły Podstawowej w Samsonowie.
Podstawowym zadaniem drwala w gospodarce leśnej jest pozyskiwanie drewna w różnych klasach wieku. Oczywiście większość wyobraża sobie drwala zwykle jako potężnego mężczyznę o muskularnych ramionach dźwigającego wielką siekierę lub wielką pilarkę. Inni myśląc o drwalu, przywołują w pamięci postać Blaszanego Drwala, towarzyszącego Dorotce w wędrówce po bajkowej Krainie Oz.
Warto zwrócić uwagę, że autor powieści „Czarnoksiężnik z Krainy Oz” L.F. Baum trafnie ocenił drwala jako zawód bardzo niebezpieczny. I tak na zajęciach w klasie „0” pan Michał Buczyński – nauczyciel przedmiotów zawodowych w Technikum Leśnym w Zagnańsku opowiedział sześciolatkom o zawodzie drwala, przedstawiając go na przestrzeni dwóch wieków: XX i XXI. W rolę drwali wcielili się uczniowie Technikum Leśnego: Piotr Zięba i Radek Król. Mali obserwatorzy mogli porównać sprzęt, robocze ubrania, a nawet buty, które z biegiem lat ulegały unowocześnieniu. Praca przy ścince oraz przy przetwarzaniu pozyskanego surowca drzewnego w użyteczne należy do szczególnie niebezpiecznych, dlatego ważne jest zachowanie zasad i warunków bezpiecznej, higienicznej pracy. I tak sześciolatki dowiedziały się, co to jest piła „moja-twoja”, pilarka spalinowa, młotek do cechowania drewna, (który wszyscy wypróbowali odbijając ślad na pniaku), ochronne kaski uzbrojone w walkie-talkie, a także specjalne spodnie anty-przecięciowe. Dwóch strongmanów Aleks i Franuś spróbowało swoich sił w podnoszeniu pilarki. Było ciężko, ale się udało. Następnie każdy mógł przymierzyć nowoczesny kask i choć przez chwilkę poczuć się jak prawdziwy drwal.
Na zakończenie wszystkie dzieci otrzymały upominki od pana Michała oraz zadanie, które muszą wykonać w domu. Otóż na kawałku drewna przywiezionym przez naszych gości muszą wykonać dowolną techniką „leśną” pracę plastyczną. Wszystkie prace pokażemy na kolejnym spotkaniu z panem Michałem Buczyńskim, które odbędzie się w Technikum Leśnym w Zagnańsku. Pan Michał obiecał również, że zobaczymy sokoły. Już nie możemy się doczekać.
Bardzo serdecznie dziękujemy panu Michałowi i jego uczniom za bardzo ciekawe, a zarazem niezapomniane zajęcia.
Wioletta Cedzyńska-Jędrzejczyk