Kępa Nadbrzeska to wioska położona na południe od Nadbrzeża, między Wisłą a Jeziorem Otwockim. Początkowo nosiła wspólne miano z Nadbrzeżem i w odróżnieniu od Nadbrzeża- Wsi, nazywała się Nadbrzeż-Kępa. Jednak Kępa zasiedlona była przez protestanckich Niemców a także Holendrów.
Według dokumentów już od czasów Kazimierza Jagiellończyka zaczęto sprowadzać na tereny nadrzeczne, często zalewane przez wody osadników z Holandii i północnych Niemiec, którzy od pokoleń w swoich stronach walczyli z wodnym żywiołem. Właśnie ci ludzie świetnie dawali sobie radę z wylewami wiślanymi. Budowali swe domostwa na wysokim nasypie, a wokół sadzili wysokie topole, chroniące zagrody przed atakiem wiosennej kry. Z istniejących dokumentów wynika, że ci obcy osadnicy na naszych terenach nadwiślańskich żyli już w XVIII wieku. Dopiero w połowie XIX wieku w te strony napłynęli osadnicy polscy z okolicznych wsi i przyjęła się nazwa odrębnej wsi Kępa Nadbrzeska.
W 1944 r. mieszkający tu Niemcy opuścili swe domostwa, uciekając przed armią sowiecką za Wisłę. Tutejsi gospodarze specjalizują się w warzywnictwie i ogrodnictwie a tutejsza ziemia nadaje się do uprawy wszystkiego. Kępa Nadbrzeska się rozbudowuje, a nowe budynki nie ustępują miejskim. Ostatnio do tego sołectwa został przyłączony pobliski Władysławów. Ta mała wioska, została w 1870 r. wydzielona z majątku Glinki przez dziedzica Radzińskiego dla syna Władysława. Kępa Nadbrzeska należy do parafii w Otwocku Wielkim, a Władysławów do parafii w Ostrówku.